William Basinski, muzyk i kompozytor, który od ponad 30 lat działa w obszarze mediów eksperymentalnych już w kwietniu odwiedzi stołeczny klub Niebo! Wieczór otworzy japońska artystka Hinako Omori.

William Basinski w swojej twórczości wykorzystuje analogowe technologie oraz pętle taśmowe, tworząc przejmujące i melancholijne pejzaże dźwiękowe. Jego epickie, czteropłytowe dzieło “The Disintegration Loops” zdobyło międzynarodowe uznanie krytyków i zostało wybrane przez Pitchfork Media jako jeden z 50 najlepszych albumów 2004 roku. Luksusowe wydanie box-set “The Temporary Residence” z 2012 roku otrzymało tytuł reedycji roku i ocenę 10 na 10 w Pitchfork.

Instalacje oraz filmy stworzone we współpracy z artystą i filmowcem Jamesem Elaine były prezentowane na festiwalach i w muzeach na całym świecie, a jego koncerty przyciągają tłumy i wyprzedają się na całym globie. W 2011 roku Antony Hegarty, dyrektor muzyczny opery “The Life and Death of Marina Abramovic” w reżyserii Roberta Wilsona, wybrał Basinskiego do skomponowania muzyki do tego dzieła, które miało swoją światową premierę na Manchester International Festival, a w latach 2012–2013 było prezentowane w Europie i Ameryce Północnej.

Orkiestrowe transkrypcje “The Disintegration Loops” autorstwa Maxima Mostona zostały wykonane w The Metropolitan Museum of Art, Queen Elizabeth Hall, podczas La Batie Festival w Genewie, na festiwalu Dark Mofo w Hobart na Tasmanii oraz na Pitchfork Midwinter Festival z towarzyszeniem Chicago Philharmonic.

**
Hinako Omori to artystka urodzona w Japonii, lecz od trzeciego roku życia mieszkająca w Londynie. Syntezatory są dla niej portalem do podświadomości. “To, co w danym momencie tworzę jest odzwierciedleniem tego, jak w danym momencie się czuję, syntezator jest na to odpowiedzią. Muzyka rzeczywiście jest mapą moich emocji” – tak kompozytorka opisuje swoją sztukę. Jej wielowarstwowego podejścia do tworzenia muzyki, w której często usłyszymy ambient, muzykę wokalną oraz klasyczną aranżację, doświadczymy na albumach “a journey…” z 2022 oraz wydanym rok później “stillness, softness…”.