Живописные свидермайеры, сосновые леса, дюны, реки и знаменитые довоенные санатории и пансионаты. Одним словом, летний курорт. В рамках выставки под открытым небом с таким названием Дом исторических собраний совместно с Агнешкой Ковальской вспоминает историю самых популярных летних курортов межвоенного периода под Варшавой на линии Отвока. Выставка будет экспонироваться на площади о. Яна Твардовского ...

Linia otwocka to linia kolejowa, a w zasadzie dwie biegnące równolegle do siebie szeroko- i wąskotorowa. To one spowodowały dynamiczny rozwój tych terenów w pierwszej połowie XX wieku. I to właśnie tu mieszkańcy i mieszkanki Warszawy przyjeżdżali na wypoczynek w sosnowych borach, nad Świdrem i Wisłą, na leczenie chorób płucnych i nerwic.

Otwock ze względu na swój mikroklimat rozwijał się głównie jako uzdrowisko. Już w 1890 roku przy ul. Otwockiej (obecnie Kościuszki) uruchomiony został zakład kąpielowy, który w 1893 roku funkcjonował pod nazwą „Sanatorium dra Geislera w Otwocku” – „całoroczne, nizinne sanatorium przeciwgruźlicze na poziomie europejskim”. Inne miejscowości jak Falenica czy Michalin żyły z letników, którzy wędrowali po lasach, nurtem Świdra, spływali nim kajakami, żeglowali po Wiśle i wypoczywali na rozległych plażach.

Jak mówi kuratorka i autorka ekspozycji, Agnieszka Kowalska: „Szukamy oddechu blisko miasta, kontaktu z przyrodą, ciszy, regeneracji po zmaganiach z wirusem. Stąd nasz pomysł, by właśnie teraz powrócić na linię. Pomoże w tym nietypowy katalog tej wystawy Letnisko. Subiektywny przewodnik po linii otwockiej. A wstępem będzie sama wystawa, na której zobaczycie historię kolei, architektury, najsłynniejsze sanatoria, pensjonaty i wille (i to, co z nich dziś zostało), jak korzystano z przyrody i bawiono się na linii.”

Ponadto autorka wystawy przypomina o żydowskich mieszkańcach i mieszkankach tego wielokulturowego terenu. Przedstawia też kilka rodzin, które zachowały cenne pamiątki z lat 20. i 30., a także opowiada o takich miejscach, jak Sanatorium Wojskowe, pensjonat Gurewicza (obecnie Nowy Gurewicz), otwockie kasyno, Zofiówka, sanatorium Medema czy Różyczka Janusza Korczaka. Zwiedzający dowiedzą się, czym żyli letnicy i kuracjusze, zobaczą piękne świdermajerowe domy i poznają ich historie oraz poczują klimat przedwojennego letniska. Ekspozycja składa się z ówczesnych plakatów i grafik, archiwalnych i współczesnych fotografii oraz zdjęć z rodzinnych albumów, fragmentów wspomnień i artykułów prasowych. Całość dopełnia kalendarium z najważniejszymi dla linii otwockiej datami.