Wystawa stała Muzeum podzielona jest na galerie, opisujące i ilustrujące główne okresy w dziejach produkcji wódki w Polsce.

W sali „Początek” zwiedzający poznają trzy wielkie nazwiska z początków krajowego przemysłu spirytusowego, aż do drugiej wojny światowej, wyznaczające najwyższe standardy produktów: lwowskiej rodziny Baczewskich (1782), rodziny Potockich z Łańcuta (1784) oraz Jakoba Haberfelda z Oświęcimia (1804).

Galeria „Rozkwit i Zmierzch” poświęcona została drugiej połowie XIX i pierwszej połowie XX wieku – czyli jednemu ze „złotych okresów” produkcji wódki, ale także wprowadzenia reklamy od bardzo ozdobnych i zróżnicowanych karafek po bogato ilustrowane etykiety. Ta przestrzeń to również czasy II Rzeczpospolitej i nowej dynamiki w rozwoju gorzelnictwa okraszonej obecnością państwa pod postacią Państwowego Monopolu Spirytusowego, ale również jego brutalnemu zmierzchowi naznaczonemu II wojną światową.

W trzeciej galerii Muzeum nazwanej „Wódka i szkło” znajdziemy przekrój szklanych i srebrnych kieliszków oraz karafek, których przekrój czasowy i terytorialny przybliży zwiedzającemu kulturę konsumpcji wódki. Dodatkową atrakcją są odwzorowane graficznie wieże rektyfikacyjne połączone z precyzyjnym multimedialnym spektaklem opowiadającym jak powstaje wódka.

Kolejnym krokiem wykonanym przez zwiedzającego będzie wizyta w galerii „Przedwojenne alkohole”, kryjącej największe skarby Muzeum – pełne butelki historycznych alkoholi wraz z szyldami dawnych fabryk.
Dalsze zwiedzanie prowadzi do przestrzeni „PRL” wypełnionej grafikami i szyldami oraz kolekcją szkła wyprodukowanego przez firmę KROSNO, najstarszą hutę szkła w Polsce.

„Sztuka barmańska”, następna galeria, zaprezentuje obiekty związane z historią tworzenia koktajli oraz da możliwość degustacji wybranych wódek według preferencji gości.

Galeria „Świat” prezentuje przykłady alkoholi twórców i producentów z całego świata. Dodatkowo w tej przestrzeni swoje miejsce znalazły również obiekty z kolekcji Casimira J. Koszarskiego przekazane do Muzeum w 2018 roku.