Alina Szapocznikow – jedna z najwybitniejszych rzeźbiarek XX wieku – w swojej twórczości łączyła doświadczenie Zagłady, kruchość ciała i odwagę eksperymentu. W Muzeum POLIN prezentujemy dwie jej rzeźby z 1962 roku: „Samogłoskę” i „Spółgłoskę”.
W „Samogłosce” bryła piaskowca została uformowana na podobieństwo filologicznej definicji samogłoski – w kształt litery V – a szczelinę artystka dopełniła odlewem z brązu. „Spółgłoska”, powstała w tym samym roku, dopełnia ten dialog między kamieniem a metalem, naturą a kulturą. Obie prace pokazują, jak Szapocznikow obserwowała zmienność materii, wykorzystywała pęknięcia i krawędzie kamienia, oraz jak z tych badań rodził się jej własny język rzeźbiarski.

Pokaz w galerii „Dziedzictwo” Muzeum POLIN uzupełnia prezentacja filmów o artystce. To przestrzeń refleksji nad sztuką, ciałem i pamięcią – nad życiem mimo Zagłady i nad formą, która potrafi unieść to doświadczenie.

Zakup rzeźby „Samogłoska” był możliwy dzięki dofinansowaniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.