/ wernisaż wystawy oraz performance
20.08 / środa / 19:00
Park Żeromskiego / Plac przed Prochownią Południową
wstęp wolny

„Solitony” to projekt, który zanurza się w niewidoczny świat fal, wibracji i energii. Tworzy przestrzeń, w której czas, miejsce i pamięć łączą się w nieskończoną sieć relacji. Inspirowane zarówno mitologią, jak i najnowszymi odkryciami fizyki kwantowej, performance i wystawa stawiają pytanie o to, jak jesteśmy powiązani ze sobą nawzajem, z przeszłością i przyszłością.

W sercu projektu znajduje się pojęcie solitonów – fal, które, mimo zmieniających się warunków, zachowują swoją tożsamość i formę, podobnie jak relacje międzyludzkie, które potrafią przetrwać w czasie, mimo zewnętrznych zawirowań. Zjawisko to staje się metaforą trwałości połączeń, które tworzymy – nie tylko między sobą, ale również z przyrodą, ziemią, z mikro i makrokosmosem.
Czerwony sznurek – element centralny w japońskim micie o czerwonej nici przeznaczenia – pojawia się tu jako symbol niewidocznych więzi, które łączą ludzi, miejsca i idee, niczym wibrujące fale. Jak w mitologii, droga każdej z nici jest zaplanowana, a jej splątanie powoduje zmiany, które, choć trudne do uchwycenia, niosą ze sobą nieodwracalną energię.

Zjawiska falowe i wibracyjne są przenikają się z językiem dźwięków – który podczas performancu stanowi nie tylko formę komunikacji, ale także materializuje się w przestrzeni jako fale energii, rezonujące z otoczeniem, tworząc więź między ciałem artystki a widzami. Dźwięk staje się medium otwierającym pole do wzajemnego oddziaływania, wpływając na naszą percepcję rzeczywistości.
Odwołania do fizyki kwantowej stanowią kolejny wymiar tego projektu: świat na poziomie subatomowym jest nielokalny, pełen zjawisk, które łamią nasze tradycyjne rozumienie przestrzeni i czasu. W tym kontekście, prace artystki to zaledwie jeden z wielu punktów w złożonej sieci wzajemnych relacji wykraczających poza fizyczne granice, które oddziałując na pole morficzne – zbiorową świadomość ludzkości, przechowują wspólną pamięć naszych przeszłych i przyszłych doświadczeń.

„Solitony” stają się więc nie tylko metaforą połączenia, ale także próbą zrozumienia, jak nasze indywidualne doświadczenia splatają się ze światem. Jak dźwięki, fale i energia mogą prowadzić do nowych form komunikacji i bliskości.

Anna Chudzik-Pawlik to artystka wizualna i performerka. Tworzy ilustracje i obiekty w technice kolażu tradycyjnego często posługując się fotografiami własnej twarzy oraz haftem. W performensach porusza tematy feministyczne, ekologiczne, mistyczne oraz duchowe. Brała udział w I i II Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Performatywnych w Płocku (2024 r. , 2025 r.) oraz w Butohpolis- Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Butoh w Warszawie (2023 r. , 2024 r.).
Współpracowała między innymi z marką Sisley Paris, artystą Andrzejem Pągowskim oraz zespołami T.LOVE i Ślina.