Dziewiętnastowieczny realizm stawiał sobie za cel obiektywne i dokładne odwzorowanie obrazu rzeczywistości, stąd rozwój malarstwa plenerowego. James Ensor początkowo był gorącym orędownikiem tej idei. Pod koniec stulecia nastąpił jednak przełom – artyści odkryli, że światło, barwa i forma mogą funkcjonować w sposób autonomiczny. W tym samym czasie Ensor oraz inni twórcy zwrócili się ku dawnym tradycjom, sięgnęli m.in. do późnośredniowiecznej estetyki groteski. Podobne inspiracje czerpali ze sztuki Franciso Goi oraz artystycznego dziedzictwa Dalekiego Wschodu.

Dr Herwig Todts – honorowy kurator działu „Ensor i nowocześni” w Królewskim Muzeum Sztuk Pięknych w Antwerpii (KMSKA). Studiował historię sztuki na Uniwersytecie w Gandawie pod kierunkiem wybitnego znawcy twórczości Jamesa Ensora, Marcela De Maeyera. Jest niezależnym ekspertem, doradcą Projektu Badawczego Ensora, realizowanego przez KMSKA we współpracy z Uniwersytetem w Antwerpii, oraz członkiem Komitetu Doradczego im. Ensora. Pełnił funkcję kuratora i współkuratora wielu wystaw poświęconych Ensorowi i sztuce nowoczesnej, m.in. w Antwerpii, Brukseli, Paryżu, Hadze, Bazylei, Kopenhadze, Monachium, Sewilli, Los Angeles, Nowym Jorku, , Singapurze.