Wykonawcy:
* La Morra:
– Doron Schleifer – śpiew;
– Ivo Haun de Oliveira – śpiew;
– Matthieu Romanens – śpiew;
– Corina Marti – clavicimbalum, organetto, flety proste;
– Michał Gondko – lutnia, kierownictwo artystyczne;
– Vojtěch Jakl – fidel.

Program:
Anonim (XV w.)
Ave maris stella [4′]
Anonim (XV w.)
[Kyrie] [2′]
Anonim (XV w.)
Gloria [4′]
Anonim (XV w.)
Postaris in presepio / Maria amplioribus [3′]
Anonim (XV w.)
Maria en mitissima [2′]
Anonim (XV w.)
Ave Mater o Maria [3′]
Antyfona gregoriańska
Sancta Maria succure miseris [3′]
Mikołaj z Radomia
Magnificat [7′]
Othmarus Opilionis de Jawor
[Rondellus] [2′]
Mikołaj z Radomia
Hystorigraphi aciem [5′]
Anonim (XV w.)
Cracovia civitas (sł. Stanisław Ciołek) [5′]
Mikołaj z Radomia
[Balatum] [2′]
Jacobus de Clibano (?)
Sanctus: Gustati necis pocula [4′]
Melodia gregoriańska
Agnus Dei [2′]
Petrus Wilhelmi de Grudencz
Presulis eminentiam [2′]
Anonim (XV w.)
Breve regnum erigitur [4′].

W pierwszej połowie XV wieku wiodącym ośrodkiem muzycznym na terenie Rzeczpospolitej był Kraków, ówczesna stolica kraju. Za najcenniejsze, w pełni zachowane źródło muzyczne tego okresu uznawany jest przechowywany w Bibliotece Narodowej w Warszawie rękopiśmienny kodeks, funkcjonujący pod nazwą obiegową Kras 52. Zawarto w nim utwory najwybitniejszego kompozytora polskiego tamtego czasu – Mikołaja z Radomia. Jego kompozycje znalazły się również w drugim rękopisie, który zaginął w trakcie II wojny światowej. Fragmentarycznie zachował się on jednak w formie mikrofilmu oraz rękopiśmiennych transkrypcji z oryginału.

O życiu Mikołaja z Radomia wiemy niewiele. Najprawdopodobniej związany był z Krakowem. Wiadomo też, że pewien muzyk imieniem Nicolaus pracował jako klawicymbalista na dworze ostatniej żony Władysława Jagiełły, królowej Zofii Holszańskiej. Nie można jednak mieć pewności, że był to Mikołaj z Radomia. Nazwisko to niejednokrotnie padało także w wykazie studentów Akademii Krakowskiej.

Z wczesnojagiellońskim Krakowem związany był również Piotr z Grudziądza (wł. Petrus Wilhelmi de Grudencz). On także rozpoczął w 1418 roku studia w Akademii Krakowskiej, uzyskując dwanaście lat później stopień magistra sztuk wyzwolonych. Jego kompozycje cieszyły się sporą popularnością, zarówno w XV wieku, jak i w kolejnych dwóch stuleciach. Następnie przez wiele lat popadły w zapomnienie, aby zostać odkryte na nowo dopiero w XX i XXI wieku.