Pełna koloru i namiętności twórczość Manuela de Falli jest mocno zakorzeniona w wyrazistym iberyjskim folklorze. Szczególnie inspirujący okazał się dla kompozytora ujmujący kulturowym i historycznym bogactwem region Andaluzji, w którym hiszpańska tradycja ulegała przez wieki obcym wpływom, m.in. arabskim czy romskim. Tę czarowną różnorodność kompozytor włączył w swój indywidualny język muzyczny, wzbogacony impresjonistycznym sznytem zdobytym podczas pobytu w Paryżu. Tkwiące w południowo-hiszpańskiej muzyce wzorce harmoniczne, melodyczne i rytmiczne wpisał w nowy kontekst, czego doskonałym przykładem są dzieła, które niczym klamra spinają program dzisiejszego koncertu. I suitę z baletu El sombrero de tres picos otwiera Mediodia – nostalgiczny obraz andaluzyjskiego miasteczka Guadix w początkach XIX wieku. Corregidor, wysoki urzędnik, który z racji zajmowanego stanowiska nosi charakterystyczne tytułowe nakrycie głowy, pragnie uwieść piękną zamężną młynarkę. Kobieta jednak okazuje się wyróżniać nie tylko urodą, ale też wiernością. Jej powab i charakter doskonale oddaje figlarne fandango umieszczone jako część druga suity. Nie mniej urzekające są kolejne ustępy cyklu – El Corregidor oraz Las uvas.

Miłosna tematyka pozostaje także osią baletu pantomimy El amor brujo – tym razem nie w satyrycznym, ale bardziej refleksyjnym wydaniu. Dzieło powstało dla Pastory Imperio, sewilskiej artystki flamenco, która do dziś jest uważana za jedną z najbardziej reprezentatywnych przedstawicielek tego nurtu sztuki. Jest to opowieść o młodej cygance, która – nieustannie nawiedzana przez zazdrosnego ducha zmarłego męża – nie może zaznać szczęścia w nowym związku. Andaluzyjski temperament i mistyczna siła uczucia znajdują odzwierciedlenie w pełnych ekspresji tańcach, wśród których wyróżnia się słynny rytualny Taniec ognia.

Pomiędzy muzyką baletową zabrzmią trzy arie koncertowe Wolfganga Amadeusza Mozarta: zachwycająca inwencją Mentre ti lascio, oh figlia KV 513 oraz pełna liryzmu Misero! O sogno, o son desto? KV 431. Nie zabraknie także sceny i arii Ch’io mi scordi di te KV 505 opatrzonej dedykacją „Dla Mselle Storace i dla mnie”, w której o głębokim porozumieniu, jakie łączyło kompozytora z utalentowaną śpiewaczką świadczy siła wyrazu niezwykłego dialogu partii wokalnej i fortepianowej. / Marta Dziewanowska-Pachowska

Program:

Manuel de Falla (1876-1946)
I Suita z baletu El sombrero de tres picos (Trójgraniasty kapelusz)
1. Introduccion
2. La tarde
3. Danza de la Molinera
4. El Corregidor
5. Las uvas

Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791)
Aria koncertowa Mentre ti lascio, oh figlia KV 513
Aria koncertowa Misero! O sogno, o son desto? KV 431
Aria koncertowa Ch’io mi scordi di te?… Non temer, amato bene KV 505

Manuel de Falla (1876-1946)
Balet pantomima El amor brujo (Czarodziejska miłość)

1. Introduccion y Escena
2. En la Cueva [La Noche]
3. Canción del amor dolido
4. El Aparecido
5. Danza del Terror
6. El Circulo Mágico [Romance del Pescador]
7. A Media Noche [Los Sortilegios]
8. Danza ritual del Fuego
9. Escena
10. Canción del Fuego fatuo
11. Pantomima
12. Danza del Juego de Amor
13. Final [Las Campanas del Amanecer]

Wykonawcy:
Monika Ledzion mezzosopran
Aneta Łukaszewicz mezzosopran
Sylwester Smulczyński tenor
Wojtek Gierlach bas
Natalia Pawlaszek fortepian
Orkiestra Polskiej Opery Królewskiej
Przemysław Fiugajski dyrygent
Inspicjentka Tatiana Hempel-Gierlach