„Chaos to porządek, który wciąż nie został rozszyfrowany” José Saramago
Biodanza oznacza Taniec Życia. To taniec serca i wolności rodem z Ameryki Południowej. To system, który integruje muzykę i ruch; umożliwia nawiązanie autentycznej relacji ze sobą, z innymi ludźmi oraz z otoczeniem. Tworzy intensywniejszą świadomość życia, dzięki uważności i obecności w „tu i teraz”. Celem biodanzy jest świętowanie życia. Pobudza i ułatwia nawiązywanie relacji, pomaga uczestnikom odzyskać radość i witalność oraz celebrować świętość życia. Pomaga czuć się szczęśliwym, zdrowym i pewniejszym siebie, wzmacniając poczucie własnej wartości i doskonaląc umiejętność dokonywania wyborów.
Termin chaos pojawił się po raz pierwszy w Teogonii Hezjoda, reprezentując pustą przestrzeń między niebem a ziemią, źródło, przez które materializuje się wszelkie życie. W starożytnej definicji chaosu nie ma dysharmonii, ale ukryty porządek wpleciony w inny porządek. Wieczne powracanie po spirali czasu poprzez ciągłość ewolucji, która jest niezrozumiała dla ludzkiej racjonalnej percepcji. Chaos nie oznacza nieporządku, tak jak jest powszechnie postrzegany we współczesnym świecie, lecz wskazuje na potencjalną „przestrzeń pełną nasion”.
Podczas tego warsztatu obejmiemy wewnętrzną Pustkę, po to aby móc zaufać mądrości życia oraz praktykować swobodne i wypełnione miłością opadanie do swojego wnętrza. Głębokie zanurzenie się w wodach tajemnicy rozumianej nie tylko jako wielka część niewiedzy, ale jako fundament życia duchowego i religijnego (religare = połączyć na nowo) umożliwiający połączenie z pierwotnymi siłami. „Za nami tajemnica, przed nami wszystkie możliwości”
Być może jedną z przyczyn kryzysu współczesnego życia jest utrata więzi ze wszystkim, co święte. Zapraszamy Cię więc do przyjęcia świętej tajemnicy doświadczalnego poznania siebie jako czegoś większego niż własna indywidualność, uznając, że w każdym z nas żyje TEN PIERWSZY.
Starożytne cywilizacje o tym wiedziały. Mitologie przodków ujawniają, że kosmos powstał z pęknięcia skorupy gigantycznego kosmicznego jaja, i nadal wyrasta z tego jaja. Przypadkowo teorie kosmologiczne mówią, że w pierwotnych czasach we wszechświecie temperatury sięgały miliardów stopni Celsjusza; wszystko było tak intensywne, że nie było możliwości, aby energia stała się stabilna. Wszechświat rozszerzał si, a wraz z ekspansją i stygnięciem atomów, gwiazd, galaktyk, Układu Słonecznego, wyłoniliśmy się Ty i ja. Nasza planeta to pozostałości gwiazdy, która eksplodowała. Jesteśmy dosłownie gwiezdnym pyłem!
„Głównym zadaniem człowieka jest urodzenie własnego ja” Eric Fromm
Musimy pamiętać, że jesteśmy kreatywni, ponieważ Wszechświat jest kreatywny. Od pierwszego westchnienia Kosmosu, od pierwszych chwil Wielkiego Wybuchu, podążając dzisiejszą drogą ku nieznanej przyszłości, Życie wymyśla i odkrywa się na nowo w coraz bardziej złożonych
i zróżnicowanych formach, a każda z tworzących się istot jest obdarzona czymś absolutnie wyjątkowym.
W naszym społeczeństwie które promuje „normalność” ,wyrażanie niezwykłości jest aktem odwagi i jednocześnie gestem lojalności wobec antycznych sił, które przetrwały w najbardziej ukrytej części każdego z nas!