„Podróże na wschód” powstały tuż przed 50. rocznicą założenia Muzeum Azji i Pacyfiku im. Andrzeja Wawrzyniaka w Warszawie. Wystawa ta umożliwia zwiedzającym bezpośredni kontakt z ponad 1000 niepowtarzalnych w skali polskiej obiektów, które obrazują bogactwo i różnorodność kultur Azji.

W prezentowanej kolekcji znajdują się obiekty z krajów arabskich, przykłady tkanin i malarstwa z epoki Kadżarów z Iranu, kolekcja ubiorów, biżuterii i rękodzieła z Azji Centralnej oraz przedmioty związane z życiem i wyznaniami koczowniczych ludów Mongolii. Najliczniejszą kolekcję muzealiów stanowią obiekty z wielu wysp Indonezji, w skład której wchodzą między innymi maski, lalki teatralne, stroje i tradycyjna broń biała, w tym uważane za obdarzone magiczną mocą krisy.

Wystawa została podzielona na 5 stref, przez które odbywa się podróż.

Wystawę otwiera galeria poświęcona Azji Południowo-Zachodniej.
Prezentowane w tej części wystawy obiekty odnoszą się do wielowiekowej tradycji regionu. Znajdziemy tu starożytną cegłę z napisem klinowym z XXI wieku p.n.e., a także eksponaty związane z kulturą arabską i perską, które od VII wieku były pod wpływem nowej religii – islamu.

Następnym przystankiem jest sala prezentująca Azję Centralną.
Tutaj ścieżka biegnie przez miasta Jedwabnego Szlaku oraz pod arkadami bazaru charakterystycznego dla muzułmańskich krajów tej części świata. Koncepcja wystawy poświęconej Azji Centralnej opiera się na podziale na kulturę miejską i koczowniczą. Wielowiekowa koegzystencja obu typów społeczności i ich wieloetniczność składają się na specyficzny, wyrazisty charakter regionu.

Mongolia, czyli kraj, który w większości składa się ze stepów i pustyń, jest kolejnym punktem na szlaku podróży. W tej galerii rozstawiona jest oryginalna jurta mongolskich pasterzy wraz z wyposażeniem. W gablotach dookoła niej znajdują się przedmioty związane z życiem i wyznaniami koczowniczych ludów Mongolii.

Kolejnym etapem jest największa część wystawy obejmująca kolekcję muzealiów z Indonezji – kraju składającego się z ok 18.000 wysp. Tutaj oprócz podziwiania najpiękniejszych przykładów masek, broni białej, strojów i lalek wayang można obejść dookoła jawajskie pendopo, czyli drewniany pawilon służący do koncertów klasycznej indonezyjskiej orkiestry gamelanowej i przedstawień teatru cieni.

Wystawę zamyka zamyka „Strefa dźwięków” ze 120 instrumentami muzycznymi pochodzącymi z różnych obszarów kulturowych i krajów Azji. Zwiedzający mogą nie tylko obejrzeć przepiękne obiekty z muzealnej kolekcji, lecz także posłuchać brzmienia wybranych instrumentów, obejrzeć filmy prezentujące techniki gry na nich oraz zapoznać się ze współczesną i historyczną dokumentacją fotograficzną muzycznych tradycji.