Misją Muzeum Ewolucji Instytutu Paleobiologii PAN jest przyjazna popularyzacja wiedzy o ewolucji życia na Ziemi. Oprócz zwiedzania ekspozycji stałych i czasowych muzeum oferuje bogaty repertuar lekcji muzealnych oraz szkolenia dla nauczycieli. Tematy lekcji muzealnych i szkoleń skupiają się na palących problemach współczesnego ewolucjonizmu, takich jak pochodzenie człowieka, podbój lądów przez kręgowce oraz tajemnica zagłady dinozaurów. Omawiany też jest ogólny przebieg ewolucji na lądach, rezultaty wypraw paleontologicznych na pustynię Gobi oraz rodzaje skamieniałości.

Trzon ekspozycji paleontologicznej tworzą szkielety dinozaurów znalezione na pustyni Gobi w latach 60 i 70. XX wieku przez polsko-mongolskie ekspedycje paleontologiczne pod kierunkiem prof. Zofii Kielan-Jaworowskiej. Największą salę Muzeum Ewolucji prawie całkowicie wypełnia masywny szkielet opistocelikaudii – przedstawiciela roślinożernych dinozaurów, zwanych zauropodami. Przymocowana do długiej szyi zwierzęcia głowa została opisana pod inną nazwą (jako nemegtozaur), albowiem znaleziono ją w odległości kilku kilometrów od reszty szkieletu. Paleontolodzy podejrzewają jednak, że mogło to być jedno i to samo zwierzę.