To opowieść fotograficzna o tańcu – od form klasycznych, po tańce regionalne i obrzędowe. Zdjęcia ukazują artystów i artystki w ruchu, w barwnych kostiumach, makijażach i maskach; na scenie i w plenerze, m.in.: w Bengalu Zachodnim, Kerali i Himalajach.

Podczas podróży po Indiach fotografka odwiedziła najsławniejsze indyjskie sceny, instytuty taneczne i publiczne święta. Fotografowała tancerki i tancerzy, zarówno zakulisowo – podczas przygotowań, jak i podczas występów. Na zdjęciach są prezentowane nie tylko popularne w Indiach tańce, lecz także te mniej znane w Polsce gatunki, takie jak gotipua z Orisy czy taniec wojenny z Mizoramu.

Elżbieta Dziuk-Renik – polska fotografka; autorka wystaw. Interesują ją sztuki performatywne Indii. Pasjonatka Azji, którą przemierza z aparatem w dłoni. Zwiedziła dużą część Indii, Nepalu, Mjanmy, Laosu, część Malezji i Indonezji. W 2024 roku, wraz z Krzysztofem Renikiem, otrzymała wyróżnienie specjalne Nagrody im. Benedykta Polaka.