Muzyczny spektakl o latach 80. i 90. z perspektywy telewizyjnego okienka

Monika Dryl – wokal,
Michał Lamża – fortepian,
Wojciech Gumiński – kontrabas,
Szymon Linette – perkusja

Tomasz Jachimek – scenariusz;
Jerzy Jan Połoński – reżyseria;
Michał Lamża – kier. muzyczne

Obdarzona ponadprzeciętnymi warsztatem, talentem i scenicznym doświadczeniem Monika Dryl wysyła nam piękną pocztówkę z przeszłości – kolorową, radosną, śmieszną do łez i tako samo do łez wzruszającą. Pełną absolutnych muzycznych evergreenów, nieprawdopodobnych anegdot i wspomnień, przy których ciut bardziej zaawansowani wiekowo westchną „no przecież naprawdę tak było!”, a ci młodsi będą z niedowierzaniem kręcić głową i pytać rodziców: „To naprawdę tak było?”

Dryl w swoim muzogramie „Pani z telewizji” opowiada o latach 80. i 90. z perspektywy telewizyjnego okienka. Wtedy telewizja była absolutną królową życia, kreowała wzorce, mody i zachowania, które bardziej lub mniej skutecznie starały się naśladować miliony jej odbiorców. Aktorka wciela się w szereg postaci doskonale znanych, prawdziwych legend małego ekranu, wraca do kultowych programów i przełomowych wydarzeń tamtych lat.